Opowieść o Cyprze zacznę od mitologii greckiej, bo znana nam wszystkim (niestety nie osobiście) Afrodyta, córka Zeusa, bogini piękna i miłości, która wyłoniła się z piany morskiej właśnie tutaj.
Nie mogę oprzeć się pokusie i muszę zacytować stary dowcip, który zawsze jest aktualny: Czym różni się Afrodyta od niektórych polityków? Otóż Afrodyta wyłoniła się z piany, a politycy z szumowin!
Petra tou Romiou, czyli skała afrodyty zapewnia miłość i młodość. Warto tam popływać!
My zrobimy to innym razem, bo teraz jesteśmy na innym krańcu wyspy.
Historia Cypru jest długa i zawiła (który kraj ma krótką i prostą historię?). Ważne jest to, co jest dzisiaj. Krótki cytat z Wikipedii:
„Cypr jest republiką prezydencką. Prezydent jest jednocześnie głową państwa i szefem rządu. Cypr przystąpił do UE jako wyspa de facto podzielona, lecz do UE należy całe terytorium wyspy. Turkowie cypryjscy posiadający unijne dokumenty podróży lub kwalifikujący się do ich otrzymania są obywatelami UE. Stosowanie prawa unijnego jest zawieszone na obszarach, nad którymi rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje rzeczywistej kontroli. Na Cyprze obowiązują dwa języki urzędowe: grecki i turecki. Tylko język grecki jest językiem urzędowym UE.”
Wyspa jest podzielona na część północną – Turecką Republikę Cypru Północnego, kraj nieuznawany na arenie międzynarodowej przez większość krajów świata oraz część południową - Republikę Cypru. Na mapie widać granicę obu państw, stery zależności brytyjskiej oraz strefę zdemilitaryzowaną chronioną przez ONZ.
Tak więc już wiemy, że Cypr nie należy do Grecji. A czy Cypr to Turcja? Też nie! Cypr to Cypr. A skąd ten podział?
„Podział wyspy na Cypr Grecki i Turecki ukształtował się wieki temu, w czasach starożytnych, kiedy to znalazł się pod wpływami Greckimi, Rzymskimi i Bizantyjskimi. Wiele wieków później wyspę podbili Turcy, którzy przenieśli na nią swoje tradycje i religię, zmieniając tym całkowicie sposób postrzegania Cypru. Te wydarzenia z historii sprawiły, że obecnie Cypr to miejsce, w którym spotykają się różne kultury, co jest widocznie na każdym kroku.”
A dlaczego na Cyprze jeździ się po lewej stronie drogi?
Po I wojnie światowej Wielka Brytania dokonała aneksji Cypru i kolonizacja trwała do 1960 r.
A język?
„Grecki pojawił się na Cyprze już w XII lub XI wieku p.n.e. Cypryjska odmiana języka wywodzi się z tzw. greki bizantyjskiej. Obecnie służy jako język komunikacji międzyludzkiej w całym kraju, ponieważ znają ją również Turcy cypryjscy. Posługuje się nią ok. 700 tysięcy ludzi.
Cypryjski różni się znacznie od języka, który można usłyszeć w Atenach.
Lokalna społeczność posługuje się zarówno standardowym greckim, jak i jego cypryjską odmianą, zależnie od sytuacji komunikacyjnej, w której się znajduje; ma także umiejętność płynnego przechodzenia pomiędzy nimi.”
Na wyspie jest ponad 1.200.000 stałych mieszkańców, z których 77% to Grecy cypryjscy, a 18% to Turcy.
Rocznie wyspę odwiedza około 5 000 000 turystów (dane sprzed pandemii).
Turystyka jest tutaj potężnym przemysłem, więc angielski jest tu powszechny i nie musimy nadmiernie używać „języka ciała”.
