Ostatniego dnia pobytu przejechaliśmy masyw górski oddzielajacy pólnocne wybrzeże od południowo-zachodnigo krańca wyspy.
Po ponad godzinnej jeździe samochodem docieramy w okolice jednej z najciekawszych plaż na wyspie.
Plaża Elafonisi słynna jest z tego, że charakteryzuje się prawdziwie białym piaskiem i turkusową wodą, a przede wszystkim wyróżnia się niezwykłym różowym kolorem piasku wzdłuż linii brzegowej.
Z wpisu turystki Agnieszki Słupeckiej:
(…) nietypowy kolor wynika z wymieszania niewielkich muszelek i korali (rozdrobnionych przez fale) z piaskiem. Te małe fragmenty organicznych materiałów nadają plaży subtelny odcień różu, który staje się szczególnie widoczny w pewnych warunkach oświetleniowych, szczególnie gdy słońce świeci bezpośrednio na piasek. Plaża znajduje się na wyspie, ponieważ tylko cienki pas piasku łączy ją z głównym lądem, tworząc lagunę. Egzotyczne piękno tego obszaru podkreślają drzewa cedrowe i śródziemnomorska roślinność.”
Mocno wijącą się szosą docieramy do miejsca, gdzie liczba placów parkingowych świadczy, że jest ono bardzo uczęszczane. Na początku sezonu jest jeszcze luźno, ale później latem – wolimy sobie nie wyobrażać tych tłumów.
Z tawerny na wysokim klifie robimy panoramiczne zdjęcia i za małym tłumem schodzimy na plażę, Wysepkę oglądamy z odległości, mimo, że można brodząc do niej dotrzeć.
Nie potrafimy się jednak zbyt gorąco tutaj zachwycać…
