Nasza rola w mieście

Drugi dzień Bożego Narodzenia niczym nie różnił się od wielu innych w Kampot.

Poza tym, że w porze suchej (!) deszcz, niezbyt ulewny, padał przez godzinę.

Z pewnością wpłynęło to na zmniejszony ruch pieszych na naszej ulicy, a w rezultacie brak klientów.

Po południu w wejściu pojawił się facet w dość zaawansowanym wieku (niech każdy sam określi sobie tę granicę) i od progu wołał - Ja nie jestem pijakiem, ja nie piję. Od jakiegoś czasu chodzę tu po ulicach i szukam…. toalety. Ale ja naprawdę nie jestem pijakiem. Ja już nie piję. Czy mogę skorzystać z toalety?

Posiedział tam dłuższą chwilę, po czym wyszedł i sądził zapewne, że teraz wypada mu z nami podgadać. Wiemy, że jest Włochem.

Reasumując: udzieliliśmy facetowi pierwszej pomocy, wsparliśmy go psychicznie, wysłuchaliśmy paru komplementów na temat wystroju naszego baru i …. Nic.

Adek w roli babci klozetowej nie spisał się – nie dostał napiwku!

Czy mamy dopisać nad drzwiami: WC tylko dla naszych klientów?

Dosłownie po chwili weszła para młodych ludzi (niech każdy sam określi sobie tę granicę), zamówili (!) po piwie i natychmiast dziewczyna pobiegła do toalety. Widać było, że przed naszym piwem już wcześniej czymś tam sobie wieczór umiliła.

Cieszymy się, że spełniamy ważną rolę społeczną w mieście.

Musimy być wyrozumiali, prawda?