Jedziemy dalej.
Ta sama żwirowa droga, która wygląda jakby posypana ostrą czerwoną papryką. Też piecze w oczy.
Trzęsiemy się w tuk-tuku przez kolejne wsie i pola uprawne, gdzie dzieci (wszystkie) uśmiechają i machają łapkami. Te uśmiechy są szczere. Te dorosłych nie zawsze. O ile w ogóle się pojawiają. W Kambodży upada mit o uśmiechniętych Azjatach.
Dojeżdżamy do Jeziora Tajemnego (ang. Secret Lake, khm. Brateak Krola)
Dlaczego tajemne? Trudno tu trafić bez przewodnika, a lokalsi nie znają języka angielskiego i nie zawsze potrafią wskazać drogę.
Ale my mamy Lima!
Na czym polega tajemnica?
Okazuje się, że tajemne jezioro Kampot, w rzeczywistości wcale nie jest jeziorem. W rzeczywistości to zapora. Tama zbudowana została niewolniczą siła roboczą (przy użyciu motyk) w czasach Czerwonych Khmerów. Zamęczono tu ponad 1300 osób.
Wielkość jeziora jest imponująca. Naturalnie jego rola dla okolicznych plantacji pieprzu i durianów jest nie do przecenienia, szczególnie w porze suchej.
